Iedereen weet dat werken op hoogte risico’s inhoudt.
Maar hoe bepaal je nu of een risico écht dringend aangepakt moet worden?
Vaak blijft een risicoanalyse steken in een lijstje met gevaren.
Dat is beter dan niets, maar het zegt weinig over de prioriteit.
Precies daar kan de Kinney-methode een verschil maken.
De kracht van de Kinney-methode is dat ze het vage gevoel “dit lijkt gevaarlijk” omzet in een concrete score.
Dat gebeurt met drie eenvoudige vragen:
Door die drie factoren te vermenigvuldigen krijg je een risicoscore: R = P x E x C.
Stel: een team moet op een plat dak werken zonder reling.
Het resultaat: een hoge score.
Dat risico moet dus meteen aangepakt worden, niet “ooit wanneer er tijd of budget is”.
Belangrijk: de Kinney-methode is een hulpmiddel, geen exacte wetenschap.
Cijfers geven richting, maar gezond verstand blijft nodig.
En een hoge score zegt vooral dat je actie moet ondernemen.
Hoe sneller, hoe beter.
Een risicoanalyse is pas waardevol als ze leidt tot concrete maatregelen.
De Kinney-methode geeft je daarbij een kompas: je weet waar je vandaag moet beginnen.
Combineer dit met de preventiehiërarchie, en je hebt een stevig kader om veilig werken structureel te verankeren.
